 |
   |
 |
Bouvier Specialty te Phoenix Arizona. |
|
 |
|
| Op
26 oktober jl. was het dan eindelijk zover. We zouden vertrekken naar Canada, en met we bedoel ik, Leon en Marianne Grüter from "Loo Ally" Bouviers en mevrouw Cor Valentijn van Zomeren van Bouvierkennel van "De Lage Banken". Onze eerste bestemming was Toronto Canada. Na een vlucht van ongeveer 8 uur kwamen we daar aan. We werden op de luchthaven verwelkomt door, Sonja Sparling en Diane Ham, beiden fervente Bouviermensen. Na een een hapje en een kopje koffie en een paar sigaretjes (slik), want je mag nergens roken (slik), zijn we naar Manilla afgereisd, dat is een klein stadje op ongeveer anderhalf uur rijden van Toronto. |
|
 We hebben gelogeerd bij Bruce en Diane Ham, kleine Bouvierfokkers uit Canada, die fokken met o.a. geimporteerde honden van "De Lage Banken".Deze mensen waren zeer gastvrij, en hebben ons werkelijk verschrikkelijk verwend o.a. met heel lekker en vooral veel eten. We hebben ook nog twee nachten bij Sonja Sparling gelogeerd en hebben ook nog wat van Canada kunnen zien, waaronder de prachtige Niagra Falls. Erg indrukwekkend. |
|
|
|
Na ons verblijf in Canada, zijn we op 30 oktober afgereisd, naar waar we eigenlijk voor kwamen, namelijk de Bouvier Specialty te Phoenix Arizona.Samen met Sonja, Mary, Bruce en Diane en twee honden die mee zouden doen aan de Specialty. We zijn eerst naar Buffalo Amerika gereden en vandaar met het vliegtuig naar Dallas Texas, hier moesten we weer overstappen naar Phoenix. Op elke luchthaven was de bewaking vrij streng, dit alles i.v.m. de gebeurtenissen van 11 september in New York. En als ik eerlijk ben, waren we ook steeds weer blij als we weer geland waren. |
|
In Phoenix was het werkelijk prachtig, en vooral erg warm, boven de 40° gemiddeld, dus T’shirts en korte broeken uit de koffers. We hebben ons daar eerst ingecheckt in
het Arizona Golf Resort, de lokatie voor de Specialty. |
|
 Waaronder de Grand Canyon en Sedona, werkelijk fenomenaal mooi en vooral veel foto’s gemaakt |
|
Op 1 november begon de Specialty ± 200 bouviers. Ik heb daar met veel interesse naar gekeken.Het is toch even anders, dan bij ons in Nederland. Geen blaffende en trekkende honden in de ring, en geen rennende mensen langs de ring met piepertjes en balletjes enz. (Double Handling), zoals bij ons. Zeer goed voorgebrachte honden met professionele handlers, die hier dik voor betaald krijgen. Werkelijk zeer gedisciplineerd, misschien wel wat te overdreven hoor, maar petje af. Daar kan ik nog wel wat van leren. Onze indruk van de honden was goed, er zaten enkele knappe honden tussen, mits goed geknipt, ook in Nederland goed mee zouden kunnen lopen.Je ziet dat er veel goede honden uit Nederland en België geimporteerd zijn, en dat daar nu de vruchten van geplukt worden. Je ziet wel dat ze van grote honden houden, vooral bij de teven viel dit erg op, die waren gemiddeld bijna zo groot als de reuen in Nederland. |
|
|
|
 |
| Bruce Diane Sonja en Cor kijkend naar de hondenshow | Showen in Amerika |
 |
 |
| Showen in Amerika | Rechts op
de foto Sonja Sparling met Sweety Valentine vd Lage Banken |
Er is ons ook nog een diner aangeboden van de Amerikaanse Bouvierclub, heel officieel en netjes.We werden daar ook voorgesteld en moesten nog opstaan in de zaal toen onze naam genoemd werd. Dat is leuk als er ± 200 mensen klappen en kijken. Dit is in Nederland ondenkbaar, maar toch leuk om mee te maken. Al met al een hele belevenis, veel leuke contacten gelegd en veel enthousiaste bouviermensen ontmoet.Ondertussen ook nog wat honden showklaar gemaakt voor enkele mensen. |
 |
| In het
midden Sonja Sparling met Tess teefje van Bruce en Diana |
|
Na vier dagen show hebben we afscheid genomen van Sonja, Mary, Bruce en Diane, zij vlogen terug naar Canada, en wij gingen naar onze eindbestemming Wilbert Reid van Reidsankennels in Canutillo dicht bij El Paso Texas, vlakbij de Mexicaanse grens. Deze mensen fokken bouviers, ook uit o.a. "Lage Banken" lijnen, en hebben een pension en hondenschool. Ook is Wilbert Reid een professionele handler. Ook hier weer wat honden geknipt en goed gegeten. Op 9 november zijn we weer afgereisd naar Nederland. Van El Paso naar Houston gevlogen en toen nonstop 9 uur naar Amsterdam. S’morgens 8.30 uur kwamen we moe maar vooral voldaan in Amsterdam aan. Voor ons was dit een hele belevenis, nooit in een vliegtuig gezeten, gelijk naar Amerika toe, heerlijke tijd gehad, en zeker voor herhaling vatbaar |
|
 |
 |
| v.l.n.r. Diana-Cor-Sonja-Marianne winkelen in Canada | Cor
Valentijn van Zomeren Genieten voor ons apartement in Phoenix Arizona |
Langs deze weg willen we ook nog enkele mensen bedanken voor alles wat ze voor ons gedaan hebben en hun gastvrijheid. Vooral Sonja Sparling, Bruce en Diane Ham, Renske Vinke, Louise Allen en Mary Pryor. Groetjes van Leon en Marianne Grüter en Cor Valentijn van Zomeren |
|
|
|
|
|
|
